20 Şubat 2011

öylesine

dedim ki başta filmlerden bahsedeyim insanlığa bir faydam olsun; bütün dünya okumasa da 3-5 kişi okusun, bir faydam olsun. sonra farkettim ki insanın kendisine faydası olmazsa eğer insanlığa ne tarz bir faydası olabilir ki?! yazıp yazıp sildiğim; paylaşmak istemediğim, kendime saklamayı sevdiğim cümlelerim var... belki bir gün onları da paylaşmaya cesaret edebilirim.. 

yazmak değişik birşey; insanın kendisiyle baş başa kaldığında içinden geçenleri umursamazca harflere dökmesi... sonra yazıyor yazıyor yazıyor ve bir bakıyorsun o harfler bırak kelimeleri, cümleleri oluşturmuş almış başını gidiyor. işte o noktadan sonra "hey!! ben ki harfler yazdım buraya; siz ki toparlanıp gidiyorsunuz buralarda! hayırdır gençler?" sözleri bile bir işe yaramıyor... bendeki hissiyatı ise yazmanın; bir nevi içimdekileri dışa vurum. günlük hayatta o kadar yoğun kimseleriz ki aklımızda tutmak yerine yazmak daha doğru tercih olabiliyor. 

zamanında öyle insanlar yaşamışlar ki hayatları boyunca kendilerinde bir şeye inanmışlar ve o inanç uğruna yollarına devam etmişler. yılmamışlar, en kötü en zor durumları göze almışlar. etraflarındaki insanların onlar için biçtikleri hayata sırt çevirmişler ve kendi ayakları üzerlerinde durmayı tercih etmişler. bu insanlar inanmışlar. bu insanlar kendilerini görebilmişler. düşünmüyor değilim keşke öyle bir dünyada yaşayıp o insanlar gibi olabilseydik diye... belki o zaman bulutları arşınlamak daha da kolay olabilirdi... 

bir pazar günü, hava kapalı... uzun zamandır olmadığım kadar miskinim. yapmam gereken işlerim var, bitirmem gereken uğraşlarım... hiçbirisini yapasım yok. gözümde gözlüğüm yazıyorum; başımı sağa doğru çeviriyorum yatağım bana göz kırpıyor; bakmamaya çalışıyorum, görmezden geliyorum. bişeyler yapmak istiyorum ama kendim için, oturduğum yerden zamanı değiştirmek, konumumu değiştirmek istiyorum... ve düşünüyorum; aklımda bin türlü hikaye, bin türlü hayal... kahve içmek istiyorum yanında da sigara... arkadan "tema müziğim" onu sadece ben duyabileyim kimselere izin vermiyim. gün gelir belki "tema müziği"nin ne olduğunu da anlatırım, yazarım, çizerim.... kapalı bir pazar, miskinim; görünürde ev keyfi yapan Ben'in kafasında bin tane düşünce... müzik istiyorum yüksek sesli ama bilgisayar başında açmaya üşeniyorum... Ben ki müziksiz yaşayamayan kimse; sessizliği tercih ediyorum... kahve içmem lazım; yanında da tek dal sigara...